Śmierdząca sprawa...

Wyjątkowo nie dotyczy nagrań, podsłuchów, itp.

Zajmę się dzisiaj kwestią nieprzyjemnych zapachów emitowanych z systemów kanalizacyjnych. Jest okres letni, który ze względu na temperatury sprzyja występowaniu i nasilaniu się problemów odorowych. Główną przyczyną zapachowej uciążliwości obiektów gospodarki ściekowej jest obecność w emitowanych gazach wonnych związków organicznych i nieorganicznych –w tym przypadku głównie siarkowodoru, które powstająw systemach kanalizacyjnychw wyników zagniwania ścieków.

Pierwsze sygnały od mieszkańców o tego rodzaju uciążliwości dotarły do spółki PWiK w roku 2011r., był to pierwszy rok po zakończeniu technicznej realizacji Projektu „Zintegrowana gospodarka wodno – ściekowa w dorzeczu Parsęty”. W ramach tego Projektu wybudowano i wymieniono na terenie działalności spółki (cały powiat szczecinecki) łącznie ponad 380 km sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej oraz wybudowano 208 przepompowni ścieków. Koszt przeprowadzonych działań inwestycyjnych dla powyższego zakresu wyniósł ponad 200 mln złotych. Po zakończeniu Projektu spółka, na terenie swej działalności obsługuje ponad 650 km sieci kanalizacyjnych i prawie 300 przepompowni ścieków oraz 6 oczyszczalni ścieków. Trudno, przy tak specyficznej, rozbudowanej i rozległej infrastrukturze nie emitować, choćby incydentalnie nieprzyjemnych zapachów.

Przyczyną powstawania nieprzyjemnych zapachów jest z jednej strony niedociążenie sieci kanalizacyjnych, co jest związane ze spadkiem zużycia wody, a tym samym ilości produkowanych ścieków, które ze względu na wydłużony czas przesyłu zagniwają w kolektorach ściekowych, z drugiej zaś nieprawidłowości w domowej instalacji sanitarnej. Jest też tzw. „czynnik ludzki” czyli niewłaściwy sposób korzystania z kanalizacji. Teoretycznie można założyć, że wszyscy wiemy do czego służy kanalizacja, jednak praktyka wskazuje na zgoła inne zachowania niektórych użytkowników sieci kanalizacyjnych. Kanalizacja sanitarna jest systemem rur, kolektorów służących do odprowadzania ścieków sanitarnych – tylko i wyłącznie. Tymczasem w naszej kanalizacji spotykamy przeróżne przedmioty, począwszy od puszek, butelek, gruzu, a skończywszy na…wózku dziecięcym czy telewizorze.

Jako społeczeństwo zapewne osiągnęliśmy poziom cywilizacyjny, który pozwala nam odróżnić kanalizację sanitarną od kosza na śmieci, jednak zdarzają się jednostki, które wyraźnie mają z tym problem…

Wszystkie przedmioty stałe i resztki żywieniowe, które ich niefrasobliwi właściciele wrzucają do kanalizacji powodują zatory, zmniejszenie przepływu ścieków w kolektorach, ich zagniwanie i w konsekwencji emisję odorów.

Od roku 2012 PWiK spółka z o.o. sukcesywnie wdraża program antyodorowy, którego celem jest zminimalizowanie uciążliwości zapachowych z systemów kanalizacyjnych będących własnością spółki, na które narażeni są nasi klienci.Program obejmuje, w zależności od miejsca występowania odorów i ich nasilenia dawkowanie na poszczególnych ciągach technologicznych efektywnych mikroorganizmów (EM), stosowanie na studniach kanalizacyjnych filtrów węglowych inkrustowanych substancjami chemicznymi, budowę kominków wentylacyjnych na przepompowniach ścieków i studniach rozprężnych oraz podstawowe czynności eksploatacyjne takie jak płukanie sieci kanalizacyjnych i czyszczenie przepompowni. Elementem tego programu są również ulotki informacyjne dotyczące kanalizacji sanitarnej wydane specjalnie dla jej użytkowników oraz systematyczne pomiary stężenia siarkowodoru na wytypowanych ciągach kanalizacyjnych.

Spółka nie pozostawia bez reakcji żadnego zgłoszenia od mieszkańców naszego powiatu dotyczącego emisji odorów z kanalizacji sanitarnej będącej własnością spółki. W pierwszej kolejności zawsze sprawdzamy, poprzez zadymianie stan wewnętrznej instalacji budynku lub lokalu, którego dotyczy zgłoszenie i dopiero po wyeliminowaniu przyczyn wewnętrznych rozpoczynamy działania na sieci (przyjmujemy zasadę, że zawsze należy rozpocząć od źródła). Niestety w 80% przypadków zgłoszonych problemów z odorami wydobywającymi się z kanalizacji, przyczyną była niewłaściwa instalacja wewnętrzna. Poniższy schemat ilustruje jak prawidłowo powinna być wykonana wewnętrzna instalacja kanalizacyjna.

Domowy pion kanalizacyjny powinien być zaopatrzony w rurę wywiewną wyprowadzoną 0,5 do 1,0 m powyżej połaci dachowej. Każde urządzenie sanitarne (wanna, umywalka, toaleta, itp.) powinno mieć zamknięcie wodne w postaci syfonu – zawsze wypełnionego wodą. Jedynym gwarantem braku nieprzyjemnych zapachów i wyziewów z kanalizacji w budynku jest prawidłowe wykonanie domowej instalacji sanitarnej oraz dobra wentylacja pomieszczeń.

Rozwiązywanie problemów odorowych występujących na sieciach kanalizacji sanitarnej pozostawiamy fachowcom zatrudnionym w PWiK, którzy jako jedni z pierwszy w Polsce zajęli się kompleksowo tym zjawiskiem i osiągnęli znaczący sukces. Obecnie do spółki sporadycznie wpływają zgłoszenia dotyczące uciążliwości zapachowych eksploatowanych przez nas urządzeń kanalizacyjnych. Wszystkie zgłoszenia są szczegółowo analizowane przez zespół fachowców zajmujący się w spółce tą problematyką i natychmiast są podejmowane odpowiednie działania. Oczywiście nie da się w 100% wyeliminować tego rodzaju uciążliwości (choćby chwilowa niedogodność występująca podczas załączania się pompy w przepompowni ścieków – technicznie nie można tego momentu pominąć), niemniej jednak dokładamy wszelkich starań żeby nasza działalność była jak najmniej uciążliwa dla naszych klientów i w kwestii nie tylko odorów pozostajemy do Państwa dyspozycji.